Na drie overwinningen wist het achttal van het Hoevelakens Schaakgenootschap op vrijdag 14 februari ook Doorn-Driebergen te verslaan. In de interregionale competitie staat het team derde, maar heeft het minder wedstrijden gespeeld. Aanstaande vrijdag kan het team de koppositie overnemen.
Het team kwam snel op voorsprong nadat Daan van Pel met een pion- en torenoffer zoveel voorsprong in ontwikkeling opbouwde dat zijn tegenaanval met dame, loper en pion te sterk was voor zijn tegenstander en een overwinning opleverde.
Dirk Veldhuizen wist de voorsprong te vergroten. In de opening had zijn tegenstander een paar kansen om een voorsprong op te bouwen, maar in het Engels is het moeilijk om op het juiste moment toe te slaan. In het middenspel opende de partij en leek het erop dat Veldhuizen met een loper tegen paard tegen twee lopers het onderspit zou gaan delven, maar hij was actiever en wist zijn stukken sneller in positie te brengen. Met een (schijn)offer van de toren kwam hij op voorsprong en gaf zijn tegenstander op.
Mick Schilder speelde gelijk. In een snelle en ogenschijnlijk matte partij wist hij niets te vinden. In de analyse bleek dat Schilder te voorzichtig was geweest en gewoon een paard tegen 2 pionnen had kunnen offeren.
Niels Heijnekamp moest vechten voor zijn remise. Hij gaf een toren tegen pion en paard op en dat leek niet goed uit te pakken. Na een paar uur bikkelen, wist hij de stelling wel vast te zetten, waardoor er geen overwinning voor zijn tegenstander meer in zat.
Martin Veldhuizen verloor. Hier werd een besmettelijk geval van schaakblindheid vastgesteld. Veldhuizen kreeg een paard in zijn schoot geworpen en pakte dat beleefd aan. Een paar zetten later, wierp hij zijn eigen dame in de schoot van zijn tegenstander. Die pakte dat ten koste van een loper. Het kwaad was geschied en de partij ging verloren.
Glory van Dorsten verloor ook zijn partij. In een partij waar de kansen over en weer vlogen, maar er vooral kansen voor zijn tegenstander waren, overzag hij een mat in 2, wat de partij direct verloor.
Met de 3-3 stand waren alleen Matteo de Haan en Wessel van Koot nog aan het spelen. De Haan had een open partij. Zijn tegenstander offerde drie pionnen voor ontwikkeling en ging vol in de aanval. De Haan verdedigde, maar moest toch zijn dame geven voor verschillende stukken geven. Het leek erop dat hij ging verliezen.
Daarop moest Van Koot zijn partij winnen om 4-4 uit het vuur te slepen. Hij kwam het eindspel in met een paard tegen 2 pionnen voorsprong, maar onder tijdsdruk is dat moeilijk uit te spelen en dat bleek ook. Hier leek het op remise af te gaan stevenen.
Op dat moment kwam er van het eerste bord ineens een remiseaanbod; De Haan kreeg remise aangeboden omdat zijn tegenstander nog 2 minuten op de klok had en het niet aandurfde om door te spelen. De Haan, zelf met 5 minuten op de klok, vroeg of hij het mocht aannemen en kon het daarna aannemen.
Dat betekende dat de druk vol op de wedstrijd van Van Koot kwam te liggen. Na flink wat gemanoeuvreer, wist hij de vrijpion van zijn tegenstander op te ruimen, met zijn paard de koning van zijn tegenstander buiten de deur te houden en zelf de stelling op te ruimen. Een spannende overwinning die ervoor zorgde dat het team 4.5-3.5 won.