Het eerste Hoevelakense viertal heeft een traditie opgebouwd door jaarlijks tenminste éénmaal tegen het Larense viertal te spelen in de hoofdklasse van de viertallencompetitie. Dit jaar was het niet anders.
Ook traditie is dat de uitslag 2-2 wordt, meestal met flink wat drama. Ook dit jaar was dat niet anders. Anders was dit jaar wel dat Martin en Dirk niet meespeelden, maar Glory en Wessel. Dit verraste de Larense tegenstanders.
Daan zette het team op een 1-0 voorsprong door een hele strakke partij te spelen, waarbij zijn tegenstander geen kant meer op kon en uiteindelijk verloor.
Wessel verloor zijn partij. Hij stond de hele partij onder druk en moest in tijdnood uiteindelijk de overwinning aan zijn tegenstander laten.
Het leek weer 2-2 te gaan worden; Glory stond er prima voor en Niels had het moeilijk om zijn stelling te verdedigen. Het noodlot sloeg echter toe; Glory had te veel tijd nodig om zijn zetten te berekenen en met maar 10 seconden per zet extra bedenktijd, ging hij in een moeilijke stelling door zijn vlag.
Alle kansen voor Laren om er met de winst vandoor te gaan, maar Niels bleek een taaie tegenstander te zijn en wist zijn stelling te verdedigen en 2 pionnen voor te komen staan. Hij moest er één opofferen om de andere te laten promoveren en de partij te winnen.