(Red: aangeleverd door Gerben)
Het eerste viertal speelt dit jaar een dubbele competitie tegen 3 andere teams. Deze teams zijn: Laren (2-2), Hoogland (0-4 verloren) en Kijk uit. Het zijn stuk bij stuk behoorlijk sterke teams en zeer aan elkaar gewaagd. Hoevelaken heeft dus een mooie 50 procent score wat helemaal niet slecht is. Afgelopen vrijdag moesten we tegen het (op papier) sterkste team uit de poule: Kijk uit.
Bord 1 (zwart) Gerben van Pel (2000)- Bas Jansen (2002)
Dit was een behoorlijk spannende partij Gerben speelde zijn geliefde Najdorf een beetje verkeerd. Gelukkig wist de tegenstander niet echt te profiteren. In ruil voor een randpion kreeg wit wel een mooie pion op c6. Deze pion zal vast wel een keer een kwaliteit opleveren dacht hij. En dat klopte! Maar voordat hij deze kwaliteit kreeg dacht wit een winnende ruil te zien! Hij offerde zijn dame voor een loper en toren. Omdat zwarts dame de c6 pion in bedwang moest houden, was die ruil nog niet zo gek. Het viel tegen want zwart kreeg wel zijn ruil (dat rijmt), gaf de kwaliteit voor de pion en won het dame en 2 pionnen tegen 2 torens eindspel.
Bord 2 (wit) Martin Veldhuizen (1965)- Ed Oosterlaken (1995)
Martin kreeg een Franse opening tegen hem en beantwoorde dat met een merkwaardig systeem (2 f4). Zijn stelling was overigens prima. Hij kreeg 2 mooie centrum pionnen en het leek er even op dat hij zijn tegenstander onder de voet zou lopen. Maar helaas, zijn tegenstander had compensatie en won over de openlijnen.
Bord 3 (zwart) Tim de Jongh (1661) – Matthias Ehrhardt (1807)
Een wedstrijd met geschiedenis. Tim heeft eerder tegen deze Duitser gespeeld. En dat leverde nogal merkwaardige taferelen op. Vraag Tim vooral naar de anekdote, dan zal hij het in geuren en kleuren vertellen. Is zeker de moeite waard! De partij verliep (volgens mij)
Moeizaam. Tim had weinig ruimte en moest wachten op de tegenstander. Die speelde in plaats van een nauwkeurig verbetering zet een fikse blunder. Tim was scherp pakte een pion en nog wat materiaal en brak daarmee de stelling van de tegenstander open. De tegenstander zag dit en gaf gelijk op.
Bord 4 (wit) Daan van Pel (1598) – Sjaak Oosterlaken (1770)
Daan kreeg weer zijn geliefde 3 Italiaanse spel met 4. Pg5 op het bord. In de bekerwedstrijd tegen Oud-Zuylen-Utrecht had Daan zijn tegenstander hiermee op de pijnbank gelegd. En het werkte weer! Nu speelde zwart het nog wat slechter dan toen. En Daan won makkelijk een pion, ruilde zonder al te veel moeite alles af, en door een foutje van tegenstander en goed spel van Daan hoefde hij dame eindspel niet eens te spelen. Daan won.
Hoevelaken (1806) – Kijk uit rating (1894) 3-1
Een resultaat om trost op te zijn!