Martin tegen Niels
De spelers kwamen terecht in een Tartakower Caro Kann. Een variatie die ze, ondanks enkele partijen waarin Martin wit had vorig seizoen, nog niet eerder tegen elkaar op het bord hadden gehad. Martin speelde dit ietwat ongebruikelijk door zijn paard op f3 en loper op e2 te zetten, maar Niels kon hier niet van profiteren. Sterker nog, hij speelde b5 voordat zijn stukken er klaar voor waren, wat al snel leidde tot serieuze druk op de damevleugel. Op dat moment verloor Dirk zijn partij en Niels wist dat hij genoeg zou hebben aan een remise voor het kampioenschap. Toen zijn remiseaanbod werd afgeslagen kwam de partij in een stroomversnelling, waarbij de stukken van het bord vlogen. Toen de rook was opgetrokken was Martins vrijpion niet langer geïsoleerd en Niels moest continu de donkere velden blokkeren om deze tegen te houden. Tegelijkertijd was het Martins koning die last had van de zwakke donkere velden. In het bijzonder had Niels een pion op h4, waardoor g3 continu beschermd moest worden tegen infiltratie van Niels’ dame. Beide spelers vonden dat het Martin was die in deze positie druk kon zetten, maar achteraf gaf de computer aan dat juist zwart continu goed stond. Uiteindelijk was de realiteit dan ook dat Martin voor een dameruil moest gaan en het resulterende eindspel bleek ook inderdaad beter of zelfs winnend voor zwart. Het werd echter niet meer uitgespeeld, toen Martin remise aanbood nam Niels dit zonder twijfel aan.
Wim tegen Michiel.
De partij ging gelijk op totdat Michiel lang rokeerde nadat Wim al eerder kort had gerokeerd. Wim begon Michiel aan te vallen met toren, pion en dame. Michiel op zijn beurt wist met een paardvork een van Wim zijn torens te verschalken. Desondanks kreeg Michiel het flink benauwd omdat Wim met een mat dreigde, wat Michiel met fel verdedigen wist te voorkomen. Wim zei ‘oeps!’ en blunderde een aftrekaanval. Michiel haalde nog een toren erbij, waardoor voor Wim helemaal geen doorkomen meer aan was. Toen Michiel ook nog zijn paard erbij haalde, was Wim gedwongen zijn dame te verplaatsen, op de verkeerde manier, waarop Michiel met zijn dame Wim zijn dame eraf sloeg, waarop Wim opgaf. Ten slot zei Michiel: ‘goed gespeeld,’ waarna Wim zei: ‘Wat zeg je nou?’
Patrick tegen Pepijn
De partij begon met de queens gambit waarna Pepijn de partij gesloten hield. Beide partijen ruilden wat kleine stukken af en kwamen tot een toren en paard eindspel. Pepijn wist in het eindspel een paard te winnen en gebruikte dat om de partij naar izjn hand te zetten.
Matteo tegen Dirk
Dirk begon de partij met een teleurgestelde blik, omdat Matteo niet de Van Geet opening speelde, waarna Dirk niet mentaal was voorbereid op de praktijken van Matteo. Dirk dacht dat hij Magnus Carlsen was, nadat hij een zet maakte en als een voldane levensgenieter naar achter geleund ging zitten. Ook ging Dirk uit het niets als een eindbaas een wandeling maken door de zaal. Matteo genoot met volle teugen van dit schouwspel en zette als een voortvluchtige koe door. Dirk zag een zet over het hoofd en als een kamikazepiloot blunderde hij zijn loper. Expres zei Dirk niet het woord ‘oeps!,’ want hij dacht dat Matteo deze gratis overwinning mis zou lopen. Matteo bleef goed verdedigen, waardoor Dirk niets anders meer kon doen dan opgeven en aan het bier.
Julian tegen Joy
Voordat de partij begon, was er sprake van een teamoverleg tussen Gerben en Joy. Julian zag dit niet aankomen en vond het daarom broodnodig om Joy te verrassen door de Old Benoni te spelen. Joy moest hier gelijk over nadenken. Julian ging daarna voor een aanval die Joy niet zag aankomen, en de stelling van Joy werd langzaam maar zeker opgeruimd. Julian profiteerde van de aanval en won een stuk, waarna Joy weinig kon doen. Als een immigrant kwam Gerben steeds kijken bij de partij, maar hij zag dat Julian de overhand had genomen en ging maar weer weg. Joy ging voor een aanval met haar vrijpionnen, terwijl Julian het water op dronk dat hij van de moeder van Dirk had gekregen. Joy was niet onder de indruk van dit atje en offerde voor de grap een toren, om daarna op te geven.
Timo tegen Dries
Timo wist in de opening een pion voorsprong te pakken. Hierna ging de partij rustig verder, totdat Dries zijn paard insloot. Timo maakte hier gebruik van en sloeg het paard met een pion. Hierdoor was zijn koningsstelling wel verzwakt, maar Dries wist niet door te breken. De meeste stukken werden daarna afgeruild, waarna Timo met een pion naar de overkant kon gaan lopen. Dries had geen mogelijkheden om deze tegen te houden en gaf op.