Vrijdag was het jaarlijkse Sinterklaassimultaan. Daarin nemen de instructeurs het in een simultaan op tegen de jeugdschakers en hun vrienden en familie. 3 jaar geleden behaalden de jeugdschakers voor het laatst een resultaat. Desondanks noemden ze zich de Superschakers. De instructeurs dachten dat ze de partij al in de pocket hadden en noemden zich de Kaasschaven, omdat ze de partijen zo als het schaven van kaas binnen konden halen. dit simultaan in gelijkspel.
Het leek, net als vorig jaar, een slachting te worden. De Kaasschaven scoorden punt na punt en het was 12-0 voordat het eerste halve punt op het bord kwam te staan voor de Superschakers. De Kaasschaven liepen snel uit naar 17.5 – 2.5 (eenzelfde voorsprong als vorig jaar). De schuld werd gezocht in al het lekkers dat op tafel stond. Dat was allemaal afleiding die de instructeurs (verschillende zaten aan de koffie om scherper te blijven!) om de partij te winnen en het leek nog te werken ook!
Maar, zoals het gaat met het schaven van kaas, wanneer de kaas kleiner wordt, wordt het lastiger om de laatste stukken te schaven. Dat probleem ondervonden de instructeurs ook. Was het hoogmoed? Was het vermoeidheid? Was het het mooie kostuum van Martin dat ze in verwarring bracht? In ieder geval stokte de puntenmachine en de Superschakers konden wat meer punten op het scorebord zetten.
De onderlingen onvrede nam onder de instructeurs toe en vooral Dirk (die helemaal niet meedeed) werd aangewezen als schuldige voor de miserie. Omdat het 20.15 uur was geweest, werden de nog lopende partijen gearbitreerd. Het stond toen 19-14 voor de instructeurs. Op de resterende borden bleek echter waarom de voorsprong zo groot was: de Superschakers waren nog bezig met veel goede partijen, waar ze vaak meerdere stukken voor stonden. Na een spannende arbitrage, waarbij er slechts 1 remise werd toegekend, was de uitslag bekend.
De Superschakers wonnen het Sinterklaassimultaan het kleinst mogelijke verschil: 22-21. De kaasschaven dropen af en het was feest voor de jeugdspelers!