Vrijdag won het zestal met 5.5 – 0.5 van Doorn Driebergen 2. De score en de ratingverschillen doen vermoeden dat het éénrichtingsverkeer was, maar de praktijk wees anders uit.
Daan blitzte zijn partij eruit en ondanks dat het spel niet helemaal nauwkeurig was, was het genoeg om de overwinning op te eisen. Mick maakte daarna snel 2-0. Hij wist in twee stappen een volle toren voor te komen, wat voor zijn tegenstander voldoende achterstand was om op te geven.
Niet snel daarna kreeg Jerry in een gelijkwaardige stelling remise aangeboden. Hij pakte het aan, waardoor het team nog één punt nodig had voor de overwinning.
Dat punt kwam er bij Johan, maar dat ging niet van harte. Johan kwam een kwaliteit tegen een pion achter te staan (1 punt dus). De stelling was echter zo dat hij maar moest afwachten of er nog kansen kwamen. En die kwamen er. Hij wist zijn achterstand goed te maken door nog een pion te winnen en aan beide vleugels speelde hij 3 pionnen tegen 2 voor met een loper tegen toren achter. Johan manoeuvreerde de pionnen geduldig naar voren, waarna zijn tegenstander net voor promotie opgaf.
Martin kwam aan bord 1 goed uit de opening en wist materiaal te winnen. Zijn tegenstander besloot het centrum op te offeren en voor een snoeiharde koningsaanval te gaan. Mat beëindigt de partij, dus Martin moest de hele partij blijven opletten dat hij niets weggaf. Na een goede actieve verdediging, wist hij de aanval af te wenden en er met het punt vandoor te gaan.
Tot slot won Dirk zijn partij en ook dat ging niet gemakkelijk. Hij kreeg een loper cadeau, maar direct een aanval op de damevleugel te verwerken. Uit de verschillende mogelijkheden, koos zijn tegenstandster niet de juiste, waardoor het gevaar langzaam minder werd. Nadat de stelling helemaal opengebroken was, stond Dirk een paard tegen pion voor en kon hij actief alle stukken naar de koning dirigeren en mat zetten.